تحقیقات نشان میدهد برخی از داروها میتوانند در تمرینات اختلال ایجاد کنند، به نوعی تداخل مکمل با تمرین و نتایح اون. مثلا مهار کنندههای بتا، ضربان قلب را پایین آورده و رسیدن به ماکسیمم ضربان قلب را بسیار سخت میکنند.
بررسی که توسط CRNUSA.org انجام شد نشان داد 68 درصد از آمریکاییها حداقل یک یا دو مکمل مصرف میکنند و معلوم شد 66 درصد از مصرف کنندههای جوان مکملها، طی پنج سال آینده، مکمل بیشتری مصرف خواهند کرد. درصد بزرگیست! علت اینکه بیشتر افراد از مکملهای ویتامین و مواد معدنی استفاده میکنند این است که عقیده دارند این مکملها برای سلامتیشان مفیدند. درصد کمی نیز با هدف مشخص دیگری مکمل مصرف میکنند، مثلا درد مفاصل یا تقویت سلامت استخوان ها.
بعضی از مکملها ممکن است برای سلامتی خوب باشند اما فواید بیشتر آنها تائید نشده است. حتی مکملهایی که قبلا فواید آنها تائید شده بود، در مطالعات بعدی نشان داده شده که چندان خاصیتی ندارند. مثلا سالهای سال، مکمل کلسیم را برای سلامت استخوان مفید میدانستند، اما پژوهشهای بیشتر نشان داد مکمل کلسیم از شکستگی استخوان جلوگیری نمیکند و حتی ممکن است از جهاتی مضر هم باشد. مثلا کلسیم زیادی میتواند در دیوارهی عروق رسوب کرده و ریسک بیماریهای قلبی عروقی را افزایش میدهد.
با این وجود هنوز هم خیلیها فکر میکنند مکملها میتوانند از آنها در برابر بیماریها محافظت کنند و علی رغم نبودن شواهد علمی محکم مبنی بر مفید بودن آنها لازم میدانند مکمل مصرف کنند. ما تمایل داریم روی جنبههای مثبت مصرف مکملها تمرکز کنیم اما در مورد جنبههای منفی آن چطور؟ مصرف مکمل در میان افرادی که سبک زندگی سالمی دارند و ورزش و تمرین میکنند متداول است. آیا ممکن است مکملها نیز مانند داروها با فوایدی که از ورزش کردن قرار است نصیبمان شود تداخل ایجاد کنند و عملکرد ورزشیمان را تحت تاثیر قرار دهند؟
حتما بخوانید:
مصرف همزمان کدام مکمل های ورزشی با هم ممنوع است؟
تداخل مکمل ها و ورزش
وقتی تمرین و ورزش میکنید، بدن شما با فشاری که به آن وارد میکنید خودش را تطبیق میدهد. این سازگاریها، بسته به نوع ورزش، موجب رشد عضله، قویتر شدن آن و یا افزایش استقامت آن میشوند. جالب است بدانید مکملهایی که ممکن است تحت شرایط درست مفید باشند، میتوانند با انطباق دهی بدن با ورزش تداخل ایجاد کنند.
به عنوان مثال، مکملهای آنتی اکسیدان را در نظر بگیرید که شامل ویتامین A، ویتامین C و ویتامین E میشود. خیلی از افراد با هدف پیشگیری از سرماخوردگی، مولتی ویتامین مصرف میکنند که حاوی تمام ویتامینهای آنتی اکسیدانی است. اما این ویتامینها در دوزهای بالاتر، تطبیق دهی بدن با فشاری که بواسطهی ورزش به آن وارد میشود را سخت و دشوار میکنند.
مطالعهای که در نشریهی Physiology منتشر شده دریافته ویتامین C و ویتامین E به شکل مکمل، انطباق پذیری بدن با ورزش استقامتی را با کُندی مواجه میکنند. یکی از راههایی که ورزش استقامتی بنیهتان را تقویت میکند، افزایش تعداد میتوکندریهای داخل سلولهای عضله است (پروسهای که بیوژنسیس نام دارد). وقتی سلولها میتوکندریهای بیشتری در اختیار دارند میتوانند آدنوزین تری فسفات بیشتری تولید کنند که جریان انرژی سلول در ورزش هوازی ست. این شرایط کمک میکند ورزش هوازی را طولانیتر بتوانید ادامه دهید.
حتما بخوانید:
بهترین زمان مصرف ویتامین E و فواید قرص ویتامین ای
ویتامین A، C، و E با عمل کردن به عنوان آنتی اکسیدان، با استرس اکسیداتیو مبارزه میکنند و در برخی موارد این اتفاق مفیدی است، اما علم نشان میدهد استرس اکسیداتیو، سیگنالی است برای تشکیل میتوکندریهای جدید. اگر ویتامینهای آنتی اکسیدانی، رادیکالهای آزاد و استرس اکسیداتیو بوجود آمده طی ورزش را سرکوب کنند، تولید میتوکندریهای جدید مختل خواهد شد و این چیزی است که مطالعات آن را ثابت کردهاند. همچنین معلوم شده که ویتامینهای A، C و E، پروتئینهای خاصی را که عضلات برای رسیدن به استقامت بیشتری نیاز دارند، مهار میکنند. یکی از این پروتئینها، COX4 نام دارد.
هنوز مشخص نیست چه دوزی از ویتامینهای آنتی اکسیدانی میتواند اختلال در دست آوردهای ورزشی ایجاد کند و این تنها ویتامینهای آنتی اکسیدانی نیستند که مشکل سازند. یک مکمل متداول دیگر رزوراتول نام دارد که میتواند همین تاثیر را بگذارد. زمانی این مکمل به دلیل داشتن خواص آنتی اکسیدانی به امید پیشگیری از بیماریهای قلبی عروقی مصرف میشد و مطالعات نشان دادهاند احتمالا میتواند پروسهی پیری را نیز کُند کند. اما مطالعهای کوچک که در نشریهی Physiology منتشر شده دریافته رزوراتول در واقع با برخی از فواید ورزش برای سلامتی قلب تداخل ایجاد میکند. مثلا، وقتی افراد مکمل رزوراتول مصرف کردند، بهبودهایی که باید در واکنش به ورزش در لیپیدهای خون ایجاد میشد، مشاهده نشد.
درمورد تمرینات هایپرتروفی چطور؟
آیا مصرف مکملهای آنتی اکسیدانی، دست آوردهای تمرینات قدرتی را نیز میتواند تحت تاثیر قرار دهد؟ مطالعهای که در نشریهی Physiology منتشر شده نشان میدهد ترمیم و بازسازی عضله بعد از تمرین قدرتی یا اینتروال با شدت بالا، دست کم تا حدودی بستگی به گونههای فعال ااکسیژن دارد. این گونههای فعال اکسیژن به عنوان سیگنالی برای ترمیم و رشد عمل میکنند. تحت شرایطی که سطح آنتی اکسیدان در بدن بالاست، ممکن است ترمیم و رشد عضلات با اختلال در مسیرهای سیگنال دهی افت کند. در بهترین حالت، مکملهای آنتی اکسیدان به رشد عضله کمکی نمیکنند و در بدترین حالت نیز این مکملها در انطباق پذیری بدن با ورزش تداخل ایجاد میکنند.
پرسشهای بیپاسخ همچنان وجود دارند
سوال این است که چه مقدار مکمل آنتی اکسیدان باید مصرف شود تا در انطباق بدن با ورزش تداخل ایجاد کند؟ اگر مکمل را صبح مصرف کنید و عصر ورزش کنید، آیا باز هم این تداخل وجود خواهد داشت؟ تا زمانی که آگاهیهای ما دقیقتر شوند بهترین کار این است که چند ساعت قبل و بعد از تمرین، مکمل مصرف نکنیم. حتی بهتر این است که آنتی اکسیدانها را از منابع غذایی دریافت کنیم، نه از مکملها.
ویتامینهای آنتی اکسیدانی موجود در مکملها از غذایی که از آن گرفته شدهاند جدا شده و از جهت سایر فوایدی که منابع غذایی دارند، کمبودهایی دارند. ضمنا، آزمایشات نشان دادهاند مکملها اغلب از نظر مقدار عنصر فعالی که حاوی آنند نیز کمبود دارند، البته اگر اصلا عنصر فعالی داشته باشند! همچنین نام برخی از افزودنیها و مواد مضر، روی برچسب محصول قید نشده و مکملها مانند داروها تحت نظارت تولید نمیشوند، بنابراین خیلی وقتها ممکن است ندانید چه میخورید. پس هوشیار باشید و مکمل خود را از داروخانهی طبیعت دریافت کنید.
تهیه و ترجمه: diet.com