عوارض ارتودنسی ،وقتی فرد مشکلاتی مثل کجی دندان ها، افتادگی دندان ها روی همدیگه و مشکلاتی از این قبیل داشته باشه، مسواک زدن این دندان ها سخت میشه؛ حتی ممکنه به قسمت هایی از دندان مسواک نرسه و کم کم دچار پوسیدگی در این قسمت ها بشه. جلو و عقب بودن دندان ها هم باعث می شه که موقع غذا خوردن، به یه فک بیشتر از فک دیگه فشار بیاد و به این ترتیب دندون ها کج بشن یا ساییدگی دندان های یک فک بیشتر بشه. خوشبختانه ارتودنسی می تونه برای همیشه به این مشکلات پایان بده. اما آیا ممکنه ارتودنسی عوارضی هم داشته باشه؟ در ادامه میخوایم راجع به انواع عوارض ارتودنسی که ممکنه برای بیمار ایجاد بشه صحبت کنیم.
عوارض ارتودنسی کدامند؟
از جمله عوارض احتمالی که ممکنه در ارتودنسی برای بیمار ایجاد پیش بیاد، عبارتند از:
• درد خفیف
وقتی که دستگاه ارتودنسی داخل دهان گذاشته می شه، از همون لحظه اول شروع به ایجاد فشار روی داندان ها کرده و باعث حرکت اونها می شه. این فشار ممکنه ایجاد درد بکنه و بیمار چند روز اول نتونه درست غذا رو بجوه و یا حس کنه که دندون هاش لق شدن. این موارد تو چند روز اول ارتودنسی کاملا طبیعیه و جای هیچ گونه نگرانی نیست.
برای کاهش درد در چند روز اول ارتودنسی، بهتره از قرص های مسکن استفاده بشه. پس از چند روز این دردها از بین میره و بیمار به دستگاه ارتودنسی عادت می کنه.
• زخم شدن بافت های نرم داخل دهان و ایجاد آفت
در زمان گذاشتن دستگاه ارتودنسی داخل بیمار، ارتودنتیست اول سیم ها رو می ذاره و بعد براکت ها رو به اونا وصل می کنه و برای این کار از چسب های مخصوصی استفاده می شه و یا با استفاده از وکس یا موم ارتودنسی، براکت ها و سیم ها را ایمن می کنه تا کمترین آسیب متوجه بافت های نرم داخل دندان بشه.
اگر ارتودنتیست نصب براکت ها رو به درستی انجام نده و یا اینکه بیمار در مراقبت از اونا سهل انگاری کنه، ممکنه خراش هایی داخل دهانش ایجاد شده و منجر به زخم بشه. حتی ممکنه لب ها هم زخم بشن. تمامی اینها طبیعی هستن و بعد چند روز از بین می رن.
• عفونت لثه
برای داشتن یک درمان ارتودنسی موفق، حتماً باید پیش یه متخصص ارتودنسی باتجربه و کاربلد بریم. البته این فقط یه طرف قضیه است. طرف دیگه خود بیماره که باید تو این زمینه همکاری کنه. موقع غذا خوردن، قسمتی از غذا بین براکت ها جمع میشه که محل مناسبی برای جمع شدن باکتری ها ایجاد می کنه. این باکتری ها تولید اسید می کنن و به این ترتیب منجر به پوسیدگی دندان ها میشن.
بنابراین بیمار باید در طول دوره درمان به خوبی بهداشت دهان و دندان ها رو رعایت کنه و خیلی بیشتر از قبل مراقب بهداشت دهان خودش باشه؛ در غیراینصورت علاوه بر پوسیدگی، مشکلاتی مثل عفونت و التهاب لثه نیز به وجود میاد. حتی ممکنه مشکلات به اینجا هم ختم نشده و منجر به بیماری های جدی تری به نام پریودنتال بشه. این موارد مانع از یک ارتودنسی دندان موفق می شن.
• تحلیل ریشه دندان و عوارض ارتودنسی
تحلیل ریشه دندان منجر به مشکلاتی مثل تحلیل آج دندان و یا ساختار استخوان می شه. این تحلیل ها می تونه روی قسمت آپکس و گردن دندان تأثیر بذاره. تحلیل گردن هم می تونه دندان رو در معرض تکثیر باکتریایی قرار داده و مانع از ایجاد سمنتوم جدید بشه. این موارد باعث می شون که ریشه دندان کوتاه تر و طول عمر آن نیز کمتر از دندان های طبیعی دیگر بشه.
این کار ارتودنتیسته که قبل از درمان، این عوامل خطرزا را مد نظر داشته باشه؛ در غیراینصورت ممکنه ارتودنسی منجر به شرایط بالینی خیلی شدیدی بشه.
• تحلیل مینای دندان
سخت ترین ماده ای که در کل بدن انسان وجود داره مینای دندانه که لایه بیرونی دندان رو پوشش میده و حاوی مواد معدنی ای مثل هیدروکسی آپاتیت هست. مینا مهم ترین نقش رو در حفظ دندان داره و تا جای ممکن مانع از پوسیدگی دندان در برابر مواد مضر غذایی میشه. همچنین مانع از ایجا بلاک روی داندان شده و به این ترتیب جلوی بیماری های لثه رو می گیره.
زمانی که مینای دندان از بین میره، بدن دیگه نمی تونه اون رو درست کنه. برای حفظ مینای دندان در برابر پوسیدگی، چه در طول مدت درمان ارتودنسی و چه در مواقع دیگه، بهداشت دهان و دندان ضروری بوده و باید به طور مرتب و همیشگی از مسواک، نخ دندان و دهانشویه استفاده بشه. همچنین باید تا جای ممکن مصرف شیرینی جات و موارد اسیدی و برخی داروها مثل آسپیرین به حداقل برسه.
• ایجاد لک روی دندان
زمانی که دستگاه ارتودنسی روی دندان ها قرار می گیره، مسواک زدن را مشکل می کنه و ممکنه مسواک به همه قسمت های دندان و زیر براکت ها نرسیده و به مرور منجر به لک شدن دندان ها بشه. این لکه ها معمولاً به رنگ سیاه، قهوه ای، زرد و لکه های سفید خودشون رو نشون میدن. البته این لک ها رو میشه بعد ارتودنسی با بلیچینگ برطرف کرد؛ اما از اونجایی که همیشه پیشگیری بهتر از درمانه، بیمار می تونه با مسواک زدن درست دندان در طول دوره ارتودنسی و در کل رعایت بهداشت دهان، مانع از ایجاد این لک ها بشه.
• واکنش های آلرژیک
با قرار گرفتن دستگاه ارتودنسی در دهان، ممکنه بدن فرد به مواد پلاستیکی براکت ها واکنش نشون بده؛ البته این مورد بیشتر در بیمارانی دیده میشه که سابقه حساسیت به مواد پلاستیکی دارن. این واکنش ممکنه در بیماران مختلف شدید یا خفیف باشه و یا ممکنه بیمار هیچ واکنشی نسبت به این ماده نداشته باشه. اگر در طول دوره درمان ارتودنسی علائمی مثل حالت تهوع، سخت شدن تنفس و مواردی از این قبیل ظاهر شد، حتماً باید ارتودنتیست در جریان گذاشته شود. البته این مشکل در بین بیماران شایع نیست و احتمال ایجاد حساسیت نسبت به این ماده پزشکی خیلی کمه.
• احتمال برگشت ارتودنسی
این موردیه که خیلی از بیماران رو نگران می کنه. برای حل این مشکل، بعد از تموم شدن دوره ارتودنسی ثابت و خارج کردن دستگاه از دهان، پزشک برای بیمار، ارتودنسی متحرک تجویز میکنه. این نوع ارتودنسی فاقد سیم و براکته و مثل یه قالب روی دندان های پایینی و بالایی قرار می گیره. همونطور که از اسم این ارتودنسی پیداست، میشه اون رو حرکت داد و در مواقعی مثل غذا اون رو از دهان خارج و بعد از غذا دوباره استفاده کنید. سعی کنید تا جایی که می تونین(مگر در مواقع ضروری)، اونها را از دهانتون خارج نکنید تا موقعیت دندان های اصلاح شده تثبیت بشه.
Post Views: 494