سوزن خشک یک مبحث جدید در دنیای فیزیوتراپی است که شواهد علمی نشان می‌دهند میتواند فواید باکیفیت و زیادی برای ورزشکاران داشته باشد. در مطلب زیر که از مقاله ای در وبسایت مشهور (ncbi = National Center for Biotechnology Information) و یک وبسایت فیزیوتراپی (CITYPT.COM) ترجمه شده است از نقطه نظر علمی و با کمک بیش از 40 مطالعه انجام‌گرفته با کیفیت به بررسی فواید و اثرات سوزن خشک برای ورزشکاران خواهیم پرداخت. با ادامه مطلب همراه علم ورزش باشید.
سوزن خشک (Dry needling) بیشتر برای فازهای مزمن و تحت حاد (شرایطی که طولانی‌تر از بیماری/آسیب حاد بوده اما شدت کمتری دارد) مصدومیت به کار گرفته میشود؛ بنابراین درک‌کردن استفاده از سوزن خشک در فازهای حاد مصدومیت امری ضروری است. چهار دلیل برای استفاده از سوزن خشک طی فاز حاد مصدومیت وجود دارد: برای کاهش درد، کاهش ورم، افزایش بازه حرکتی و انعطاف‌پذیری و افزایش قدرت و توان. سوزن خشک میتواند قبل از بازی، بعد از بازی، طی نیمه بین مسابقه یا وقفه بین مسابقه یا به دنبال یک آسیب استفاده شود. اگرچه تحقیقات بیشتری نیاز است اما سوزن خشک حاد میتواند برای تقویت سلامت ورزشکاران و احتمالاً بهبود عملکرد ورزشی به کار گرفته شود.
سوزن خشک چیست؟
سوزن خشک به معنی قراردادن سوزن‌های خشک به صورت رشته‌ای در بدن بر اساس یک درک از آناتومی و فیزیولوژی است. سوزن خشک روی عضلات، اعصاب و بافت‌های هم‌بند هدف تمرکز دارد. سوزن خشک توسط یک فیزیوتراپیست یا دیگر افراد حرفه‌ای بخش سلامت (که باید دوره کار با آن را گذرانده باشند) انجام میشود و امروزه در ایالات متحده به مدت حداقل چندین دهه است که رایج است.
تاریخچه سوزن خشک
تکنیک سوزن خشک در دوره ۷۰ساله‌ای تکامل پیدا کرده است. در ادبیات اولیه سوزن خشک، مشخص نشده است که از چه سوزنی استفاده می‌شده است. این باعث بحث‌های ادامه‌داری درباره منشأ سوزن خشک شده است. بسیاری از افراد جانت تراول (Janet Travell) پزشک سابق روسای جمهور جان اف کندی و لیدون بی جانسون را بنیان‌گذار سوزن خشک می‌دانند.
این بحث بیشتر به دلیل کمبود اختصاصی‌بودن نوع سوزن استفاده شده در این تکنیک مورد بحث است. بعداً جزئیاتی در کتاب به اسم درد میوفاسیال و اختلال عملکرد درسال 1983 (Myofascial Pain and Dysfunction) نشان داد که: کتابچه راهنمای نقطه ماشه‌ای (Trigger Point)، که مفهوم این تزریقات در آنجا بحث شده است، به خواننده اجازه می‌دهد که بگوید که سوزن‌های زیر پوستی در آنجا مورد بحث قرار گرفته است. این قضیه در مقالات منتشرشده دیگری تا حدود 1980 نیز دیده شد. استفاده از سوزن‌های زیر پوستی برای سوزن خشک در آن زمان به عنوان سوزن خشک در نظر گرفته نمی‌شد.
امروزه، درمان‌هایی بر پایه تزریق از سوزن‌های توخالی که سوزن مرطوب نام دارند استفاده می‌کنند. سوزن زدن مرطوب برای تزریق انواعی از موارد از کورتیکواستروئیدها تا سموم بوتولینوم استفاده میشود. فیزیوتراپیست‌ها، به جز آنهایی که در ارتش هستند، این تزریقات را انجام نمی‌دهند. یکی از اولین مقالاتی که به توصیف سوزن خشک با استفاده از سوزن رشته‌ای جامد پرداخت در 1979 منتشر شد. سوزن خشک در شروع اوایل دهه 21 میلادی، محبوبیت گسترده‌ای پیدا کرد.
مقررات حقوقی درباره استفاده از سوزن خشک
امروزه سوزن خشک در اروپا، استرالیا و بعضی از ایالت‌های متحده آمریکا انجام میشود. در آمریکا، توانایی فیزیوتراپیست‌ها برای انجام سوزن خشک بر پایه اعمال تمرینی ایالتی است که از یک ایالتی به ایالت دیگر متفاوت است. این به این معنی است که بعضی فیزیوتراپیست‌های ایالتی قادر به تمرین سوزن خشک نیستند در حالی که برخی دیگر در ایالت‌های دیگر می‌توانند این کار را بکنند.
فیزیوتراپیست‌هایی که قادر به انجام سوزن خشک هستند، باید نخست یک دوره آموزشی مستمر جامع را در این باره شرکت کنند و به اتمام برسانند. توانایی انجام برای سوزن خشک، ساختارهایی که سوزن‌ها وارد آنها می‌شوند و تکنیک‌های خاص استفاده شده در اعمال ایالتی تمرینی محدود هستند. به صورت خلاصه، توانایی فیزیوتراپیست‌ها برای سوزن خشک تا حد زیادی به ایالتی که در آن تمرین می‌کنند بستگی دارد.
درای نیدلینگ در مقابل طب سوزنی
اغلب بحث بر سر این است که طب سوزنی با سوزن خشک (درای نیدلینگ) تفاوت دارد و اینکه این تفاوت‌ها چه هستند. این آب‌ها بیشتر با ادبیات قابل توجه علمی با استفاده از سوزن خشک و طب سوزنی به جای هم گل‌آلود میشود. پیچیدگی بیشتر بحث این است که انواع مختلفی از طب سوزنی وجود دارند. دو گروه اصلی طب سوزنی نوع طب سوزنی سنتی و طب سوزنی پزشکی غربی است.
طب سوزنی سنتی از چین حدود 2000 سال پیش نشات گرفته است. در طب سوزنی سنتی، هدف حرکت‌دادن چی (انرژی حیات) در امتداد نصف‌النهار و تعادل ین و یانگ در بدن است. طب سوزنی پزشکی غربی شباهت زیادی با سوزن خشک دارد اما تفاوت‌های کوچکی از نظر فرضیه دارد. هر دوی سوزن خشک و طب سوزنی پزشکی غربی ریشه در دانش امروزی آناتومی و فیزیولوژی دارند و هر دو توسط افرادی حرفه‌ای بخش سلامت انجام می‌شوند.
یکی از زمینه‌های تفاوت این است که طب سوزنی پزشکی غربی نقاط آه شی (Ah shi) را هدف قرار می‌دهد در حالیکه سوزن خشک ترایگر پوینت (ماشه‌ای) (در ادامه توضیح داده شده‌اند) را هدف قرار می‌دهد. نقاط آه شی نقاط طب سوزنی هستند که به لمس‌کردن حساس هستند. میتوان ادعا داشت که این رویکردهای درمانی متفاوت در اجرا بیشتر شبیه هم هستند اما تفاوت‌های بزرگ آنها در مکتب تفکر و استدلال علم‌شان است.
کدام یک بهتر است: سوزن خشک یا طب سوزنی؟
سوزن خشک میتواند مزایای به خصوصی برای ورزشکاران در مقایسه با طب سوزنی به همراه داشته باشد. تفاوت نخست این است که سوزن خشک میتواند مستقیماً تریگر پوینت‌ها و عضلات گرفته را هدف قرار دهد، تا به رهاسازی تنش و بهبود عملکرد عضلانی کمک کند. این به خصوص برای ورزشکاران میتواند مفید باشد که به شکل مکرری در فعالیت‌های جسمانی شدید شرکت می‌کنند و ممکن است گرفتگی‌های یا عدم تعادل عضلانی‌هایی را توسعه دهند. در نتیجه سوزن خشک میتواند به بهبود عملکرد، پرهیز از مصدومیت‌ها و شتاب‌گرفتن ریکاوری کمک کند.
دوم اینکه سوزن خشک معمولاً با یک برنامه جامع فیزیوتراپی همراه است، جایی که فیزیوتراپیست‌ها یک درک عمیقی از آناتومی اسکلتی عضلانی و مصدومیت‌های مرتبط با ورزش دارند. برای مثال، بعضی فیزیوتراپی‌ها مانند سیتی پی‌تی (CityPT) برنامه‌های درمانی ورزش-محور را با سوزن خشک با دیگر تکنیک‌های بر پایه شواهد علمی مانند ورزش تراپی، مانوئل تراپی و دیگر حرکات اصلاح‌کننده ترکیب می‌کنند تا یک برنامه درمانی شخصی‌سازی‌شده و جامع را برای ورزشکار به ارمغان بیاورند.
در آخر اینکه، ذات هدف‌محور بودن سوزن خشک با نیازهای ورزشکاران هم‌تراز است. فیزیوتراپیست‌های متخصص در سوزن خشک معمولاً از نزدیک با ورزشکاران برای شناسایی اهداف عملکردی مخصوصشان و توسعه برنامه‌های درمانی مطابق با آن که شامل سوزن خشک میشود کار می‌کنند.
شرایطی که معمولاً با سوزن خشک و فیزیوتراپی برطرف می‌شوند:
- درد مفصل و عضله
- اهداف عملکردی ورزشی
- توان‌بخشی آسیب
- توان‌بخشی بعد از جراحی
- کشیدگی‌ها و رگ‌به‌رگ شدن‌ها
- مصدومیت‌های ناشی از استرس تکراری
- درد عصب
- هر بیماری یا شرایطی که توانایی فردی را برای اتمام کارهای روزانه تحت تأثیر قرار می‌دهند (و همچنین کیفیت زندگی آنها را)
شرایطی که بیشتر مناسب استفاده از طب سوزنی است شامل موارد زیر می شود:
- استرس، اضطراب و افسردگی
- درد مزمن
- خستگی یا سطح پایین انرژی
- مشکلات گوارشی
- مشکلات شناختی مانند مه مغزی
- کیفیت بد خواب
روشی را انتخاب کنید که به شما احساس خوبی بدهد
در حالی که ورزشکاران تمایل دارند به دلیل نیازهای اهداف ورزش‌محوری که دارند سوزن خشک را ترجیح دهند، اما هیچ پاسخی قاطعی برای این کدام درمان بهتر است وجود ندارد. سوزن خشک و طب سوزنی هر دو ابزارهای قدرتمندی هستند که به مدیریت درد و دیگر علائم کمک می‌کند. بهترین گزینه درمانی برای شما آن مورد است که با اهداف فردی، ارزش‌ها و سطح راحتی شما هم‌تراز باشد.
کی، چرا و چطور باید سوزن خشک استفاده شود؟
سوزن خشک برای درمان انواعی از ساختارهای آناتومی و به دلایلی زیادی استفاده میشود. سوزن خشک برای تحریک عصبی، عضلانی و بافت‌های هم‌بند (تاندون‌ها-رباط‌ها و …) به کار گرفته میشود. بعضی از پاتولوژیست‌ها فوایدی را از دریافت سوزن خشک در آرتروز زانو، سندروم پریفورمیس و پلنتار فاسیتیس نشان داده‌اند.
استفاده از سوزن خشک توسط فیزیوتراپیست بیشتر برای شرایط مزمن و زیر حاد رایج است. این ممکن است به دلیل تأخیر بیمار در زمان رفتن به فیزیوتراپیست باشد. یکی دیگر از دلایلی احتمالی این است که بسیاری از فیزیوتراپیست‌ها سعی می‌کنند از دیگر تکنیک‌های کمتر تهاجمی قبل از پیشرفت در امتداد پیوسته کمک بگیرند. این نیاز به برسی‌های بیشتر را برجسته می‌کند و درباره امکان استفاده از سوزن خشک در شرایط حاد و ورزشکارانی که امید به دریافت فواید بهبودی کوتاه‌مدت دارند بحث می‌کند.
تریگر پوینت چیست؟
در بالا گفتیم که سوزن خشک تریگر پوینت‌ها را هدف قرار می‌دهند. حالا می‌خواهیم بدانیم که تریگر پوینت چیست. تریگر پوینت یا نقاط ماشه‌ای نقاط بیش از حد تحریک‌پذیر از فیبرهای گرفته عضلانی که میتواند بعد از آسیب‌ها یا استفاده زیاد از حد عضله در آنها ایجاد شود را گویند. این نواحی حساس تریگر پوینت نامیده می‌شوند. یک تریگر پوینت در عضله میتواند باعث درد و کشیدگی در عضله شود.
در واقع سوزن خشک شامل واردکردن رشته سوزن‌هایی در بدن به تریگر پوینت‌ها است. استفاده از سوزن خشک باعث ایجاد یک واکنشی میشود که در آن تنش رها شده و عملکرد طبیعی عضله بازیابی میشود.
تریگر پوینت‌ها ممکن است دیگر فواید درمانی را مانند موارد زیر به همراه داشته باشند:
- رهاسازی سفتی و درد عضلانی
- بهبود انعطاف‌پذیری
- افزایش بازه حرکتی
- بهبود کیفیت زندگی
تریگر پوینت در ورزشکاران
تریگر پوینت‌ها به شکل رایجی در بسیاری از انواع ورزشکاران یافت می‌شوند، شامل شناگرهای نخبه، بازیکنان بیسبال، دونده‌های دوومیدانی، بسکتبالیست‌های حرفه‌ای و بسکتبالیست‌های صندلی ویلچر، دونده‌ها، و بازیکنان هاکی یخ، بازیکنانی که ورزش‌های بالای سر را انجام می‌دهند (ورزش‌هایی که در آن ورزشکار اعمال بالای سر انجام می‌دهد مانند پرتاب‌ها، والیبال و …) فوتبالیست‌ها، والیبالیست‌ها و بازیکنان هندبال و …
رهاسازی نقاط تریگر (نقاط ماشه‌ای)
رهاسازی نقاط تریگر میتواند با سوزن خشک به شکل موثری انجام شود. این تکنیک شامل قرار دادن سوزن مستقیم به نقطه تریگر پوینت برای کمک به رهاسازی است که معمولا با قراردادن سوزن در ترایگر پوینت به مدت 10 دقیقه یا بیشتر انجام می‌گیرد. فیزیوتراپ همچنین ممکن است از یک مانور پیستونی برای کمک به رهاسازی تریگر پوینت استفاده کند. یک مانور پیستونی یک نوعی از دستکاری سوزنی است که سوزن در پوست قرار داده میشود و با مدل بالا و پایین‌رفتن در حین قرارداشتن سوزن در پوست حفظ میشود. این میتواند برای ورزشکاران دردناک‌تر باشد اما همچنین میتواند در ایجاد ضایعات متعدد و رهاسازی نقاط تریگر مؤثرتر باشد.
اثرات و فواید سوزن خشک
سوزن خشک میتواند اثرات بیومکانیکی، غدد درون‌ریز و عروقی داشته باشد. ادبیات سوزن خشک بیان می‌کند که درد کوتاه‌مدت، گردش‌های میکرو، سرعت هدایت عصب، سرعت هدایت سنسور عصبی، تکثیر کلاژن، اکسیژن موضعی، بازه حرکتی و اشباع قدرت عضلانی همگی با سوزن خشک بهبود می‌یابند. شواهد نشان می‌دهد وقتی محرک الکتریکی استفاده شود، افزایش بتا-اندورفین و کاهش کورتیزول اتفاق می‌افتد. مکانیسم اصلی اثراتی که در بالا آورده شدند، به دستکاری فرضیه کنترل دروازه درد، سیستم سیگنال‌دهی پورینرژیک و سیستم اپیوئید درون‌زا نسبت داده میشود.
دلایل اصلی برای استفاده از سوزن خشک
به عقیده ما، چهار دلیل اصلی برای استفاده از سوزن خشک طی فاز حاد وجود دارد: برای کاهش درد، کاهش ورم، افزایش بازه حرکتی و انعطاف‌پذیری، افزایش توان و قدرت. تمرکز قابل توجهی روی اثرات حاد، کوتاه‌مدت و فوری با سوزن خشک در متون علمی به ما این اجازه را داده است که بیشتر درباره این توضیح دهیم که این اثرات چطور میتواند به منظور تمرین فیزیوتراپیست‌های ورزشی برای فواید ورزشکاران تحت مراقبت آنها کمک کند.
شواهد نشان می‌دهند که سوزن خشک میتواند یک ابزار مؤثر برای کاهش هر دو درد مزمن و حاد و بهبود عملکرد در نواحی بدن تحت تأثیر قرار گرفته باشد.
مطالعات همچنین پیشنهاد می‌کنند که سوزن خشک میتواند:
- به ریکاوری عضلانی سرعت بخشد
- جریان خون را در آن ناحیه بهبود بخشد
- بازه حرکتی را افزایش دهد
- التهاب را کاهش دهد
- وابستگی به مواد افیونی یا دیگر داورهای مسکن را کاهش دهد.
مصدومیت‌های رایجی که فیزیوتراپیست‌ها می‌توانند از سوزن خشک برای درمان آن استفاده کننده شامل موارد زیر می‌شوند:
- تاندونیت‌ها
- پلنتار فایستیس
- سندروم تونل کارپال
- درد کمر ایدیوپاتیک (بدون علت شناخته‌شده)
- مصدومیت‌های گردن
- و بیشتر
فواید سوزن خشک برای کاهش درد ورزشکاران و غیر ورزشکاران
بهبود درد یکی از یافته‌های خیلی گزارش شده با درمان سوزن خشک است، اگرچه درجه باقی‌ماندن این اثر متفاوت است. در یک مقاله انجام گرفته توسط میوتو-واسکز و همکاران افراد مورد مطالعه که درد گردن حاد داشتند با سوزن خشک در نقاط ترایگرشان درمان شدند. 1 هفته و 10 دقیقه بعد از سوزن خشک، شرکت‌کنندگان کاهش شدت درد و افزایش آستانه فشار درد را هنگامی که با گروه کنترل مقایسه شدند گزارش دادند.
به شکلی مشابه، یک موردی که توسط پاکوویچ گزارش داده شد، درد حاد گردنی در یک زن ۶۴ساله با سوزن خشک درمان شد و پس از مداخله با سوزن خشک به میزان قابل توجهی در درد و ناتوانی بهبود پیدا کرد. درد این زن و بهبودهای عملکردی که بعد از درمان اولیه دیده شد تا جلسه بعدی درمان که یک ماه بعد بود باقی‌مانده بود. اگر اثرات باقی‌مانده از یک جلسه سوزن خشک تا یک ماه مشاهده شود، شاید پیشنهاد استفاده سوزن خشک قبل از مسابقه یا حتی در مرحله تحت فاز مصدومیت در هفته منتهی به مسابقه نیز ارزش داشته باشد.
در یک بررسی کاکارین انجام گرفته توسط فورلان و همکارانش، نمونه‌هایی با درد پایین کمر مزمن بعد از استفاده از سوزن خشک گزارشاتی مبنی بر بهبود عملکرد و کاهش درد در کوتاه‌مدت گزارش کرده بوند. بسیاری از ورزشکاران از درد پایین مزمن کمری رنج می‌برند و ما ممکن است که نتیجه‌گیری کنیم که این درد میتواند تأثیر منفی روی عملکردشان داشته باشد.
در یک مطالعه دیگر انجام شده توسط فهمیه کمالی و همکاران، که روی 40 ورزشکار بالاسری (ورزش‌هایی که نیازمند اعمال بالای سر هستند) با سندروم گیرافتادگی یک‌طرفه شانه انجام شد، درمان با سوزن خشک برای نقاط ترایگر بر روی عضلات ذوزنقه فوقانی و زیرخاری انجام شد. سوزن خشک در نقاط ترایگر عضلات ذوزنقه فوقانی و زیر خاری هر دو از نظر آماری باعث کاهش قابل توجه شدت درد و ناتوانی شده بود.
برای مثال، این نتایج ممکن است به تمرین بالینی ترجمه شود وقتی از سوزن خشک روی یک پرتاب‌کننده بیسبال با درد شانه بعد از بازی استفاده شد. در یک مطالعه که اخیراً انجام شده است، یک گروه از نمونه‌هایی که درد مچ پای حاد داشتند که باعث بی‌ثباتی مزمن آنها شده بود وقتی از سوزن خشک در فرایند درمانی آنها استفاده شد، گزارشاتی مبنی برای کاهش درد و بهبود عملکرد فقط با دنبال‌کردن یک جلسه سوزن خشک در آنها مشاهده شد.
بهبود بازه حرکتی با سوزن خشک
میوتو واسکز دریافتند که بهبودهای قابل توجهی در بازه حرکتی ستون فقرات گردنی بعد از 10 دقیقه و 1 هفته مداخله سوزن خشک دیده میشود. در یک مطالعه سیستماتیک مروری، بینوم و همکارانش دریافتند که شواهد قوی وجود دارد که سوزن خشک به بهبود بازه حرکتی ستون فقرات گردنی به شکل فعال و غیرفعال کمک می‌کند. سوزن خشک نشان داده شده است که به افزایش بازه حرکتی ورزشکارن کمک می‌کند.
در یک مقاله 2013 که توسط دمبوفکسی و همکاران منتشر شد، سوزن خشک در ترکیب با حرکات اکسنتریک برای برگشت یک ورزشکار فعال در رشته پرش با نیزه با مصدومیت کشیدگی همسترینگ ورزشی استفاده شد. برای مورد پرش نیزه، سه بار در هفته برای سه هفته و هر هفته یک‌بار سوزن خشک استفاده شد. در روز 12م، ورزشکار می‌توانست به شکل متقارنی پا را به شکل فعالی مستقیماً بلند کند و دیگر هیچ کمبودی در بازه حرکتی فعال وجود نداشت.
برگشت ورزشکار به بازه حرکتی کامل ممکن است به توانایی آنها برای پیشرفت از طریق توان‌بخشی و سرانجام برگشت به ورزش کمک کند. این مقاله یک رویکرد درمانی همه-جانبه را نشان می‌دهد که شامل استفاده از سوزن خشک به عنوان یک روش درمانی افزودنی به یک برنامه توان‌بخشی جامع (نه اینکه صرفاً از سوزن خشک استفاده شود) است.
یک مطالعه اخیر انجام شده توسط پریسا علایی و همکارانش نشان داد که سوزن خشک به بهبود اکستنشن فعال زانو به اندازه کشش ایستا کمک می‌کند. بعلاوه، حرکات غیرفعال به اندازه بیشتری با سوزن خشک در مقایسه با حرکات کششی ایستا در افرادی که گرفتگی همسترینگ داشتند بهبود پیدا کرده بود. در یک مورد در 2016 یک مورد مطالعه توسط پاسیگلی و همکاران، یک مربی رقص با سندروم گیرافتادگی شانه در سمت غالب بدن خود سوزن خشک را به منظور هدف قراردادن میوفاسیال در شانه خلفی خود دریافت کرد. کاهش درد و بهبود بازه حرکتی پس از هر درمان مشاهده شد. تغییرات شدت درد و چرخش داخلی گلنوهومرال (مفصل شانه یا مفصل کاسه‌ای بازویی) و اداکشن (نزدیک‌کردن به خط میانی بدن) افقی از نظر بالینی معنی‌دار بود.
بهبود قدرت و توان با سوزن خشک
سوزن خشک همچنین به افزایش توان و قدرت ورزشکاران نیز کمک می‌کند. در یک گزارش موردی توسط لونا، طب سوزنی و تکنیک‌های پزشکی چینی به منظور افزایش بازه حرکتی، کاهش درد و افزایش قدرت گرفتن دست در یک ورزشکار برزیلی جوجیتسو با االتهاب اینترفالانژیال پروگزیمال انجام شد. سوزن خشک در دانشجویان سالم بلافاصله به بهبود ارتفاع عمودی آنها بعد از استفاده از این روش منجر شد.
یانکوفسکی و همکارانش به بررسی اثرات حاد سوزن خشک روی نقاط ترایگر میوفاسیال در رقصنده‌های باله پرداختند. آنها دریافتند که گشتاور پلنتار فلکشن چپ افزایش پیدا کرده بود اما بازه حرکتی و درد تحت تأثیر قرار نگرفته بودند. یانکوفسکی حدس زد که تحقیقات بیشتری قبل از اجراکردن سوزن خشک برای قبل فعالیت ورزشکاران نیاز است. این فقط یک نمونه‌گیری کوچک از استفاده سوزن خشک برای ورزشکاران و شرایط حاد بود.
بهبود اداما (ورم) با سوزن خشک
استفاده از سوزن خشک برای کنترل اداما به دنبال یک مصدومیت حاد کمتر در ادبیات سوزن خشک آورده شده است. طب سوزنی نشان داده است که به کاهش ورم بعد از یک آرتروسکوپی کل زانو در فاز پس از حاد کمک می‌کند. در یک مقاله 2012، میکاشیما و همکارانش دریافتند گروهی که درمان طب سوزنی دریافت کرده بودند زودتر کاهش درد و و برگشت بازه حرکتی قبل از عمل را نسبت به گروه کنترل داشتند.
در مطالعه دیگری توسط کالسیلث و همکارانش آنها به استفاده از طب سوزنی برای درمان ورم لنفاوی مرتبط با سرطان سینه پرداختند. آنها دریافتند که طب سوزنی ممکن است دور بازو را کاهش دهد. یازده نفر از 33 بیمار کاهش 33% دور اندام 0.90 سانتی‌متری را ثبت کردند. بطور فزاینده‌ای، تحقیق درباره سوزن خشک روی ورزشکاران در ادبیات آکادمیک ظاهر میشود اما اکنون به اندازه‌ای نیست که بتوان از آن برای ترسیم یافته‌های قطعی استفاده کرد.
سوزن خشک برای قبل از بازی
درای نیدلینگ میتواند برای انواع سناریوهای مختلف در فاز حاد مصدومیت استفاده شود. این سناریوها شامل قبل از بازی، حین بازی و بعد از بازی و طی دوره توان‌بخشی می‌شوند. سوزن خشک میتواند به روشهای چندگانه برای سناریوهای قبل از بازی و حین بازی به کار گرفته شود. یک روش برای درمان با برنامه سوزن خشک فعالسازی عضلانی است.
این میتواند به عنوان یک گرم‌کردن منفعل با تکنیک درون و بیرون (In and out) به کار گرفته شود. این تکنیک را میتوان به عنوان قراردادن سوزن در عضلات هدف برای برانگیختن یک واکنش و بیرون‌کشیدن بلافاصله سوزن در نظر گرفت. این میتواند به عنوان گرم‌کردن منفعل قبل از رقابت ورزشی در نظر گرفته شود اما باید در ترکیب با گرم‌کردن داخل زمین پویا باشد تا اطمینان داشت که ورزشکار برای انجام مسابقه آماده است. تکنیک درون و بیرون میتواند همچنین به منظور استفاده از گرفتگی و اسپاسم عضلانی طی بازی نیز به کار برود. اعتقاد فعلی بر این است که سوزن عضله را بازیابی می‌کند و اجازه می‌دهد که عضله آرام شود.
بعد از بازی
سوزن خشک همچنین میتواند بعد از بازی برای اثرات چندگانه در مصدومیت حاد نیز به کار گرفته شود. دلیل اصلی برای استفاده از سوزن خشک بعد از رقابت برای تعدیل درد می‌باشد. یک روش برای استفاده از سوزن‌های خشک برای تعدیل درد استفاده از آنها برای نقاط ترایگر است. این میتواند با تکنیک داخل و بیرون یا با قراردادن سوزن برای یک دوره زمانی معینی نیز انجام شود.
قراردادن سوزن برای یک دوره زمانی میتواند به پایین‌کشیدن تنظیم سیستم عصبی بعد از رقابت کمک کند. براساس کاری که می‌خواهید انجام دهید، سوزن میتواند برای بازه زمانی متفاوتی در عضله باقی بماند. درمان‌کردن یک مفصل خاص یا یک بخش از بدن ممکن است نیاز به قراردادن سوزن به مدت 10 دقیقه داشته باشد. وقتی درمان به شکل سیستمی انجام شود، سوزن‌ها به مدت 20-30 دقیقه در آنجا باقی می‌ماند که بیهنه است. سوزن‌ها می‌توانند در عضله بدون یا با تحریک الکترونیکی در عضله باقی بمانند.
تحریک باید با پارمترهای 2 هرتزی از رهاسازی انکفالین‌ها، بتا-اندورفین‌ها و اندومورفین‌ها انجام شوند. این کار یک رهاسازی درد ماندگارتری را موجب می‌شوند اما با یک تعدیل درد آهسته‌تر. اگر ورزشکار سیگنال‌های درد قویتری را تجربه کند، یک تنظیم 100 هرتزی میتواند برای رهاسازی درد کوتاه‌مدت با اثر فوری‌تر استفاده شود.
یکی روش دیگر برای به پایین‌کشیدن تنظیم سیستم عصبی استفاده از نقاط ترایگر منفعل اصلی است که بر پایه کار هوچی دانگ است. دانگ این نقاط ترایگر را مانند نواحی با افزایش حساسیت در مواقع خاصی از زندگی‌مان توصیف می‌کند. او توانسته است 6 نقطه در بالاتنه، 9 نقطه در پایین‌تنه، 7 نقطه در ستون فقرات و 3 نقطه در صورت که میتواند یک تنظیم پایین سیستم عصبی را برای ورزشکاران فراهم آورد تا به آنها به ریکاوری بهتری اجازه دهد شناسایی کرده است. برای هدف این مقاله، ما بیشتر از این در کار دکتر دانگ عمیق نشدیم.
مدیریت مصدومیت حاد
سوزن خشک میتواند همچنین برای مدیریت حاد مصدومیت در توان‌بخشی به کار گرفته شود. همانطور که در بالا نیز نشان داده شد، سوزن خشک میتواند به عنوان تعدیل درد به کار گرفته شود اما میتواند برای فعالسازی عضلانی، کنترل اداما و رهاسازی نقاط ترایگر نیز کاربرد داشته باشد. برای فعالسازی عضلانی میتوان از تکنیک درون و بیرون استفاده کرد اما جیزی که خیلی رایج است، باقی گذاشتن سوزن‌ها در بدن و استفاده از تحریک الکترونیکی برای فعالسازی عضله است. تحریک الکترونیکی شاید برای تنظیمات 2 هرتز تا 100 هرتز بیشتر از 5 دقیقه نباشد. ایده این است که فیبرهای عضلانی و شاخه‌های موتور عصبی را برای ایجاد انقباض برانگیخته کرد. این معمولاً در بیماری استفاده میشود که آسیب عصبی دارند یا 6 هفته یا بیشتر از عمل آنها گذشته است در حالیکه بیمار در انقباضات عضلانی قوی مشکل دارد.
کنترل اداما
سوزن خشک میتواند همچنین برای کنترل اداما به کار گرفته شود. فیزیوتراپ چند سوزن را در محل آسیب‌دیده قرار می‌دهد. این سوزن‌ها اغلب کوتاه‌تر از سوزن‌های 13 میلی‌متری هستند و آنها به مدت 30 دقیقه در محل می‌مانند. این میتوان برای هر دو ورم حاد و مزمن استفاده شود. این تکنیک در حال حاضر هنوز به خوبی مطالعه نشده است.
خطرات استفاده از سوزن خشک
چندین خطر مرتبط با استفاده از سوزن خشک وجود دارد که شامل موارد زیر می‌شوند:
- درد یا کبودی موضعی
- خونریزی خفیف
- عفونت در محل تزریق (نادر است)
- آسیب عصب (نادر)
- پنوموتوراکس/ریه سوراخ شده (خیلی نادر)
اگر با یک متخصص حرفه‌ای واجد شرایط کار کنید در بیشتر موارد، فواید خیلی بیشتری از خطرات وجود خواهد داشت. اگر نگرانی‌هایی دارید، حتماً با فیزیوتراپیست‌تان مشورت کنید.
خلاصه
به صورت خلاصه، سوزن خشک میتواند به منظور کمک به درمان اداما، بهبود بازه حرکتی، بهبود برانگیختگی عصبی-عضلانی عضله و رهاسازی درد به کار گرفته شود. سوزن خشک به شکل رایجی در فازهای مزمن و زیر حاد مصدومیت به کار گرفته میشود اما در فاز حاد مورد مطالعه قرار نگرفته است. براساس تجربیات بالینی و تحقیقات فعلی برای استفاده سوزن خشک برای مصدومیت حاد، این رویکرد میتواند برای ورزشکاران مفید باشد. تحقیقات بیشتری برای تایید تأثیر آن نیاز است. اگرچه یک تحقیق کوچکی وجود دارد که اثرات حاد سوزن خشک را نشان می‌دهد و متخصصین پزشکی باید این روش از درمان را برای بیماران با فاز آسیب حاد در نظر بگیرند.
در کل آنچه که مشخص است این است که درمان یا استفاده از سوزن خشک میتواند تبدیل به یک ابزار مفید برای ورزشکاران شود. البته از یاد نبرید که نحوه اعمال سوزن خشک برخلاف دیگر روشهای درمانی نیاز به یک فرد متخصصی دارد که دوره کار با آن را به شکل اصولی و علمی سپری کرده باشد.
نکته‌ای که یادآوری ان بسیار اهمیت دارد این است که سوزن خشک را نمیتوان جایگزینی برای موارد اصلی ریکاوری، عملکردی و … در نظر گرفت (در واقع سوزن خشک یک ابزار کمکی در کنار این موارد است) و همیشه سبک زندگی سالم (داشتن خواب شبانه کافی و باکیفیت، تغذیه سالم و مغذی، زندگی کم-استرس و کم-اضطراب و …) و پیروی از اصول علم تمرین (پیروی از صدای بدن، گرم کردن و سردکردن اصولی، داشتن تمرینات قدرتی متناسب با رشته ورزشی، ریکاوری مناسب، افزایش تدریجی شدت و دیگر متغیرهای عملکردی، پیروی از اصل سازگاری تدریجی و …) باید اولویت ورزشکار باشند در غیر اینصورت عملکرد ورزشی وی مطابق انتظار او پیشرفت نکرده و احتمال مصدومیت خود را نیز بالا خواهد برد.
تهیه و ترجمه: diet.com
منابع
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8811490
citypt.com/blog/dry-needling-vs-acupuncture